In de een van de reacties hierboven verwijst Erwin naar een artikel in BN de STEM.
Voor diegenen die aldaar niet kunnen inloggen hieronder de tekst van het artikel:
‘De vrijwilligers krijgen stank voor dank’
Door Nico Schapendonk
Maandag 26 juli 2004 - BREDA – Scheldpartijen, verwijten en geen enkele steun. Kortom, stank voor dank. Dat is wat de vrijwilligers van speeltuin de Somerweide in Breda kregen. Dus zetten ze een punt achter hun bezigheden en gooiden de speeltuin op slot. Is de Bredase vrijwilliger een voetveeg geworden?
„Ik doe dit omdat niemand anders het wil doen. Sommige mensen hadden me al gewaarschuwd: ‘Joh, het is allemaal vergeefse moeite.’ En het is ook eigenlijk niet normaal dat we zo moeten werken, maar iemand moet het toch doen? Dit doe ik niet voor mezelf, maar voor de kinderen. Intussen zijn het de mensen met de grootste bek, die het minste doen. Nou, ik ben blij dat ik er vanaf ben. Wat je doet is liefdewerk oud papier, maar wat krijg je? Stank voor dank.“
Wendy van de Bunt was kwaad en bedroefd tegelijk, afgelopen vrijdag. Eerder die dag was ze voor rotte vis uitgemaakt door mensen die het niet eens konden zijn met haar beslissing om speeltuin de Somerweide eerder te sluiten.
Er waren al vaker incidenten geweest, waarbij ze is uitgescholden voor alles wat vies en voos is. En daar heeft ze nu definitief geen zin meer in. De speeltuin blijft voorlopig dicht. Iemand anders mag wat haar betreft het vieze werk opknappen.
Richtlijnen
Vrijwilligers hebben het niet makkelijker gekregen, de afgelopen jaren. Er wordt steeds meer van ze verwacht, terwijl ze ook nog eens aan veel meer regels en richtlijnen moeten voldoen. Henk Haarhuis, coördinator van de Vrijwilligerscentrale in Breda, herkent de problemen.
„We leven in een tijd waarin altijd iemand de schuld moet krijgen, als er iets fout gaat. Vroeger viel er ook wel eens iemand van de wip in de speeltuin, maar dat hoorde er gewoon bij. Dat kon gebeuren. Nu wordt er meteen gewezen naar de vrijwilligers. Die hadden beter moeten opletten, die hadden hun zaken beter voor elkaar moeten hebben. Er is een klaag- en schuldcultuur ontstaan“, zegt Haarhuis. Hij kan zich wel wat voorstellen dat sommige vrijwilligers het gevoel hebben dat ze in de steek worden gelaten.
Strengere regels bij de gemeente spelen ook een rol. Neem alleen maar de eisen die gesteld worden aan het verlenen van subsidie. „Daar hebben we met zijn allen voor gekozen. Het probleem is alleen dat de samenleving en de overheid elkaar nu in de tang houden. Er wordt nadrukkelijk gevraagd waar het geld heen gaat, maar als daar strenge regels aan verbonden worden is het ook niet goed. Da’s lastig“, aldus Haarhuis, die ook raadslid is namens de PvdA.
Wethouder Marja Heerkens van Sociale Zaken nuanceert de situatie. „De status van de vrijwilliger is nog steeds dezelfde als vroeger“, zegt ze. „De meeste mensen hebben waardering voor het werk dat die mensen verrichten. Maar wat je ziet bij de Somerweide is dat de vrijwilligers worden belaagd door mensen die het vrijwilligerswerk als consumenten benaderen. En dan voelen de vrijwilligers zich in de steek gelaten.“ Dat is ook het probleem van Wendy van de Bunt. Als bestuurster wordt ze bekeken als werkgever, met alle verantwoordelijkheden van dien. Daar is het de Bredase niet om begonnen.
Steven Huls van het Gehandicapten Platform en winnaar van de Bredase Vrijwilligerspenning 2004 snapt wel dat Van de Bunt een punt achter haar vrijwilligerscarrière zet.
„Er wordt tegen die mensen gezegd dat ze van alles moet doen, maar wanneer je om hulp vraagt geeft niemand thuis. Dat komt door het toegenomen individualisme. Vaak wordt er ook gezegd: ‘Je wou toch zo nodig in een bestuur zitten? Draai er dan ook maar voor op’“, aldus Huls.
Sommige vrijwilligers worden behandeld alsof ze riant betaald worden door de gemeente, zegt Huls. Maar juist door dat gedrag haken er veel mensen af. Die voelen zich door al die kritiek en agressie niet meer gesteund. Ze doen het er tenslotte ook maar bij. Deels voor de lol, deels uit roeping.
Volgens Haarhuis van de Vrijwilligerscentrale is het niet makkelijk, het vrijwilligersbestaan, maar dat wil niet zeggen dat hun aantal afneemt. „Je hebt als vrijwilliger namelijk ook voordelen. Zo ben je automatisch verzekerd voor WA en ongevallen. Het aantal vrijwilligers neemt zelfs toe. Dat komt door de toegenomen werkloosheid. Mensen willen toch wat te doen hebben“, aldus Haarhuis.
Hoe dan ook, Wendy van de Bunt is voorlopig niet langer van de partij. „Ik hou er mee op. Voor mij hoeft het allemaal even niet meer“, aldus de teleurgestelde vrijwilligster.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
